تأثیر تیمار پس‏ از برداشت اسید سالیسیلیک بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین‏ آمونیالیاز، تشکیل لیگنین و کنترل عارضۀ خمیدگی ساقۀ گل‏دهندۀ ژربرا

مهم ترین عارضۀ پس‏ از برداشت ژربرا، خمیدگی ساقه در ‏ناحیۀ زیر گل‏آذین است. پدیدۀ تشکیل لیگنین یکی ‏از فرضیه‏های مهم مطالعه شده و دلایل خمیدگی ساقۀ ژربراست. به‏منظور مطالعۀ تأثیر اسید ‏سالیسیلیک بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز به منزلۀ مهم ترین آنزیم دخیل در چرخۀ فنیل‏پروپانوییدها و‏ در نتیجه تشکیل لیگنین و کنترل عارضۀ خمیدگی ساقه، آزمایشی با‏ استفاده از سطوح مختلف اسید ‏سالیسیلیک (mm 1 و 75/0، 5/0، 25/0، 0) در دو رقم ژربرای حساس (ecco) و مقاوم (double dutch) به خمیدگی براساس آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنا‏دار رقم، هورمون و اثر متقابل رقم و اسید ‏سالیسیلیک بر پایداری غشای سلولی، درصد ‏خمیدگی، فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز و ‏تشکیل لیگنین بود. با توجه ‏به نتایج آزمایش ارتباط مستقیم و منفی بین میزان فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز و درجۀ خمیدگی ساقه وجود داشت. بر همین ‏اساس رقم double dutch با ‏درجۀ خمیدگی کمتر، فعالیت آنزیمی دو برابری نسبت به رقم ecco با درجۀ خمیدگی بیشتر، نشان داد. همچنین اسید سالیسیلیک بسته به غلظت و رقم تأثیر معنا‏داری بر فعالیت آنزیم فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز، تشکیل لیگنین و در نتیجه عارضۀ خمیدگی ساقه نشان داد. به‏طوری‏که بیشترین فعالیت آنزیمی در ارقام double dutch و ecco به ترتیب در غلظت‏های 5/0 و 25/0 میلی‏مولار حاصل شد. به‏طور کلی، نتایج آزمایش بیانگر تأثیر مثبت اسید سالیسیلیک به ویژه در غلظت‏های پایین بر لیگنین ساقۀ گل‏دهنده و عارضۀ خمیدگی ساقۀ ارقام بررسی شده ژربرا بود.